انسان1

آزادی، قدرتی در درون انسان

تصمیمی که روشن کند که ما بازیچه ی شرایط هستیم، آزادی (Freedom) و ارزش ما را سلب می­کند و ما به شکل یک زندانی، نمونه ا­ی قالب­ریزی می­شویم.
زمانی که با این دیده به قضیه بنگریم مطمئنا واکنش­های روانی ما چیزی شبیه به ماحصل عوامل بدنی و اجتماعی خواهد بود.
البته برخی از عوامل و شرایط نامناسب زندگی از قبیل کم­ خوابی و بی­ غذایی و فشارهای روحی و روانی گوناگون سبب می­شوند که افراد به شکلی از خود واکنش نشان ­دهند، ولی در بررسی نهایی به این اصل رسیده­ اند که فرد به هر صورتی که در­آید، محصول و نتیجه ­ای از تصمیم­ نهایی خود اوست و نه نتیجه­ ی تاثیرات زندگی روزمره. 
بنابراین هر فرد می ­تواند در شرایط ناگوار تصمیم بگیرد که از نظر روحی و معنوی چه روشی داشته باشد. وی می ­تواند ارزش انسانی خود را حتی در موقعیت­های سخت زندگی اسیرانی که در اردوگاه زندانی شده­ اند نیز حفظ کند. داستایوفسکی می­ گوید: "من تنها از یک چیز هراس دارم و آن این است که شایستگی رنج­هایم را نداشته باشم."
در مکان­های مختلف می­ توانیم شاهد آن باشیم که هرچیزی را می ­توان از انسان گرفت، جز آزادی انسان در مرگ، رفتار­، نوع واکنشش به رنج و سختی یا اسایش و راحتی.
نوع پذیرش رنج و نوعِ تحمل آن حاکی از یک پیروزی درونی بکر است و همین آزادی روحی است که هیچکسی توان گرفتن آن را از ما ندارد و زندگی را معنادار و هدفمند می­سازد.
تنها خلاقیت و لذت­جویی به زندگی معنا نمی ­بخشد، اگر اصلا زندگی دارای معنایی باشد، پس باید در رنج کشیدن نیز معنایی نهفته باشد، رنج چون مرگ و سرنوشت، بخش جدایی ­ناپذیر زندگی است و در واقع بدون مرگ و رنج زندگی کامل نمی­شود.
به روشی که انسان سرنوشت خود و همه­ی رنج­هایش را پذیرا می­شود و به شیوه­ای که صلیب خود را به دوش می­کشد، فرصتی به دست می­آورد که حتی در دشوارترین شرایط، معنایی ژرف به زندگی خود می­بخشد.

نویسنده: بهرام متحیر سیگارودی

منبع: کتابی از ویکتور فرانکل